Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Que Manilium, ab iisque M. Duo Reges: constructio interrete. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Dici enim nihil potest verius.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus. Quippe: habes enim a rhetoribus; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Non est igitur voluptas bonum.

Certe non potest. Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Illi igitur antiqui non tam acute optabiliorem illam vitam
putant, praestantiorem, beatiorem, Stoici autem tantum modo
praeponendam in seligendo, non quo beatior ea vita sit, sed
quod ad naturam accommodatior.

Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.

Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Sed ille, ut dixi, vitiose.

Quae ista amicitia est?: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Si longus, levis;: Pugnant Stoici cum Peripateticis.
Bork: Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
Bork: Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.